दृष्टिबिहिनहरूका ‘दृष्टिदाता’ कर्मवीर नेपाली छोरो डा. सण्डुक रुइटले न्यू योर्कमा के भने?
-ससांग लामा
Exclusive: भ्वाईस अफ यूथ (Voice for Youth) नामक संस्थाका तन्नेरीहरुको समूहले न्यू योर्कमा गत १५ फेब्रुवरी २०२० मा नेपालका दृष्टिबिहिनहरूका ‘दृष्टिदाता’ कर्मवीर नेपाली छोरो डा. सण्डुक रुइटलाई प्रेरक मन्तव्य (Motivational Speech) को निम्ति निम्त्याई एउटा सार्थक, भव्य र सुव्यवस्थित कार्यक्रमको आयोजना गरेर सबैलाई तीनछक्क पारे। डा. रूइतले आफूलाई नेपालीहरुले देवत्वकरण गर्दै सम्बोधन गर्ने गरेको ‘God of Sight’ (दृष्टिदाता भगवान) जस्ता शब्दले स्तुती गरेकोबारे स्पष्ट शब्दमा भने- “दृष्टिदाता भगवानको सम्बन्धमा खोइ म के भनुँ ? यो बेकारको कुरा हो ।(Regarding ‘God of Sight’, it is Bullshit.)”।
हुन पनि, हामी नेपालीहरु कसैलाई प्रशंशा गर्दा, गुणगान गर्दा, त्यो ब्यक्तिलाई देवत्वकरण गर्छौँ, अलौकिक बनाउँछौँ । डा. सण्डुक रुइटलाई पनि तेसै गर्यौं । डा. सण्डुक रुइटको नामको अगाडि र पछाडि अब कुनै बिशेषण झुण्ड्याइ रहनु पर्दैन | डाक्टर नलेख्दा पनि पो हुने भैसक्यो । उनको सण्डुक नाम नै Larger than Life भैसक्यो । आसन ग्रहण गर्न नपाउंदा रिसाउने, पद र पदकप्रति लालयित, खादाको लागि मरिहत्ते गर्ने, सम्मानको लागि सोत्र्याम्म पर्ने, नक्कली जिन्दगी जिउनेहरुकोलागि यो सन्देश गतिलो झापड होइन त ?
त्याग, समर्पण, कर्मवीर, मानवीयता, जुझारुपन आदि नै सण्डुक रुइटको पर्यायवाची शब्दहरु हुन्।कर्मको लेखा ठानेर बर्षौँ बर्ष अन्धो भएर नेपालका कुना कन्दराहरुमा बाँचि रहेका निर्धा, निमुखा, बेसाहरा खालिखुट्टेहरुको घर दैलोमा गै उनले तिनारुलाई दृष्टि दिलाई बेस्मारी गुण लगाएका छन्।डाँडा काँडा, खोला नाला, भञ्ज्याङ, देउरालीहरु छिचोल्दै उनी पुग्छन् तिनका आँखा ठीक पार्न तिनकै आँगनमा ! ति दुर्गम् स्थलहरुमा जानै पर्ने उनलाई बाध्यता पनि छैन, कसैले उनलाई घचेटेको पनि छैन। तर उनी जान्छन बेला बेलामा आफ्नो दलबल सहित ति ठाउँहरुमा र आफ्नो अतुलनीय मानवीय सेवा प्रदान गरेर सबैलाई चकित पार्छन्, प्रेरणा दिन्छन्, हौसला दिन्छन् र सार्थक जीवन यसरी जिउनुपर्छ भनेर सन्देश दिन्छन् । यो पंक्तिकारलाई भन्नेले त प्याच्च भन्ला- आफ्नै ओलाङ्चुङे, त्यसमाथि नातेदार दाज्युको गुणगान गाउने नै भयो नि ! अरुले त्यसो भन्ला भनेर के म एउटा कर्मवीर, निस्वार्थी, आफ्नो पेशामा दत्तचित, मानवीय गुणले परिपूर्ण, सहि मानेमा देशप्रेमी, दृष्टिदाताकोबारेमा नलेखी बसुम् त ?
भ्वाईस अफ यूथ (Voice for Youth) को यो कार्यक्रममा न भाषण, न मञ्चाशन, न आसनग्रहण, न खादाओढण गरियो । नेपाली कार्यक्रमको स्तुतिगानवाला सम्बोधन माननीय, पूज्यनीय, ढोगनीय आदि शब्दहरु सुन्नै परेन । हलभित्र तरुना तन्देरी स्वयमसेवकहरुको कार्यशैली पनि चुस्त दुरुस्त थियो । कार्यक्रमको उद्घोषक (Master of Ceremony) बनेका उक्त युवा समूहका छिरिङ्ग लामा भाईलाई भ्याइ नभ्याइ थियो । हलको एकछेउदेखि अर्को छेउ, यता र उता कुदिरहेका देखिन्थे। ४५०सिट क्षमताको हल भरिएर, बाहिर अझै मानिसहरु उभ्भिएका थिए।
Motivational Speech का लागि निम्त्याइेएका डा. सण्डुक रुइटलाई निश्चित समयमा हलमा प्रवेश गराएर, कार्यक्रम शुरु भै त गो ! उनी प्रखर वक्ता होइन, यो उनको पेशा पनि होइन । आँखामा भएको जटिल भन्दा जटिल समस्यालाई छुमन्तर गर्ने उनको हातमा जादु छ । त्यो उनको पेशा हो ।आफ्नो सत्कर्म, सदभाव र समभावब